Head over heals: Sydney! <3

20 april 2019 - Sydney, Australië

Speciaal voor M. Klomp aka Eugene: we waren in Sydney bij Hilke en Lau. Topstad! Het was gezellig. 

------------------------------------

Precies 3 jaar later (ok ok 5 april nu vs 11 april toen) zet ik weer voet op Australische bodem, in Sydney. Ik val Thijs al zo’n 2 jaar lastig met mijn liefde voor Sydney dus voor hem kon het daardoor waarschijnlijk alleen nog maar tegenvallen. En voor mij misschien ook wel, want wat was ik 3 jaar geleden gelukkig daar (op de top van de Harbour Bridge) en wat was ik betoverd door die stad. Maar we hebben vooral beiden onwijs veel zin om Lau en Hilke weer te zien! Voor wie ze niet kent: Lau en Hilke zijn onze vrienden uit Eindhoven/Breda en tot ons groot verdriet zijn ze in sept/okt vorig jaar vertrokken om hier te wonen, werken en vooral te genieten van het leven in Sydney. 

De aankomst in Sydney destijds was een desillusie. Ik had iets te veel ‘Border Security’ gekeken en stond toen helemaal klaar voor alle speurhonden die m’n bagage zouden doorzoeken (zonder iets noemenswaardig te vinden natuurlijk...!). Maar toen ik daar aankwam was er geen controle, geen hond, geen camera’s. Het was doorlopen en gaan....
Australie kent enorm strenge regels als het op invoeren van spullen en eten aan komt. Kruiden? Kan echt niet. Modder aan je schoen? Dan mag je ze eerst schoonwassen. Fruit? Dikke doei. We zijn Hollanders dus we hadden zoveel mogelijk van ons campeerrantsoen uit NZ meegenomen (pindakaas, thee, peper en zout). Maar die theezakjes en peper en zout: officieel mag het niet want het is afkomstig van een plant en kruiden. “We gaan dit no way aangeven hoor”, zei ik nog. Maar de border security-filmpjes lieten hoge boetes zien als ze het toch zouden vinden. Hmmm, ok we zetten we een kruisje op ons formulier. Nou, daar gingen we....NOT. We gingen helemaal nergens heen. We konden met ons formulier aansluiten in een rij met Aziaten waar je bang van werd en toen we na verrekkes lang wachten vertelden wat er gaande was, werden we apart gezet. Hmmm, dit ging niet zoals verwacht. Er werd een hond opgetrommeld en de border security was alles behalve vriendelijk. Ik herkende dit van tv, maar op tv is het toch echt leuker dan in het echt. De lieve labrador rook aan m’n bagage en ging direct heel lief zitten kwispelen. Nou weet ik dat dat geen goed nieuws is. En dat terwijl al het eten in Thijs z’n tas zat.....
Is this your bag? - Yep. 
Did you pack it yourself? - Yep. 
So you know what’s in there? - Yep. 
So you are responsible for everything I will find in there? - Yep, helaas wel, denk ik. 
En ondanks dat ik niks illegaals mee nam, werd ik toch echt rete nerveus van die dame en die hond. En Thijs ook. M’n tas werd doorzocht met handschoenen aan (snap ik wel, camperlucht). Na een korte inspectie vroeg ze of ik kortgeleden een banaan in die tas had zitten. En wie me een beetje kent weet dat er normaal gesproken bananen in die tas wonen en er ook vanzelf uitlopen als ze zwart zijn geworden. Toen ik dat vertelde kreeg ik meteen m’n tas terug. Het was 12.30u, we waren geland om 10.10u. Nou, deze kon ik ook weer afvinken op m’n lijstje. 

Vol gas met de Uber naar onze air bnb in Potts Point. Het regende, maar dat zijn we inmiddels gewend bij aankomst. Potts Point is een hippe wijk met prachtige Victoriaanse bouwstijl, op steenworp afstand van het CBD (central business district), The Rocks, Kings Cross en Wooloomooloo (waar woon je? Wooloomooloo. Lijkt wel Alice in Wonderland). Een toplocatie. Prachtige woningen. Palmen in de voortuin en grote plantanen die een schaduwdek vormen over de straten. Op iedere hoek een goeie koffietent (jep, ze zijn er hier net zo gek op als wij), lunchtenten, terrassen, barbershops, alles. Onze air bnb was een mooi 1 kamer appartementje midden in die wijk aan het water. Op het dak een zwembad, bbq en daar komt het: een magisch uitzicht over de Harbour Bridge en Opera House. Echt adembenemend!! Goed gefixt, al zeg ik het zelf. Na een douche en het droppen van alle was (lees: de gehele inhoud van onze backpacks) bij de laundry op de hoek, direct koers gezet naar Lau en Hilke die op ons zaten te wachten in het oude stadscentrum bij de Harbour Bridge: The Rocks. We lopen door de gruwelijk mooie Botanic Gardens (ik heb niks met planten, maar hier kan ik uren rondstruinen), langs Opera House en uiteindelijk naar de ‘brewery’ waar Lau en Hilke zitten. Hoe vet om elkaar hier te treffen en samen de komende dagen door te brengen. Lau net uit z’n werk, Hilke met een dikke jetlag want net terug uit Colombia en Panama wij nog in de kreukels van ons camperavontuur. We kletsen uren, krijgen een rondleiding langs de bridge, door The Rocks, CBD en Hyde Park en komen uit bij een verborgen cocktailbar achter een kapperszaak. Kijk, deze manier van reizen ligt ons prima. ’s Avonds nog even langs een thai in Surry Hills en daarna terug naar Potts Point. Topdag! 

De volgende ochtend een wc die schoon is en doorspoelt en gewoon dagelijks een douche! Het leven is fijn. We pakken de bus (ok, eerst een kop koffie op de hoek) en meeten Lau en Hilke in Glebe bij een chille ontbijttent. De zon fikt aardig en we smeren factor 50 - anders gaan we er aan. We bezoeken een markt waar we natuurlijk weer nieuwe spullen op de kop tikken (geld is niet voor niks rond) en daarna pakken we de bus naar Bondi Beach. We hebben top weer; 30gr en zon! De golven zijn echte units en de surfdudes sloven zich uit. Prima vertoeven dus. Ik doe in de golven even de ‘scorpion’ voor: met je tenen via achterlangs je voorhoofd aanraken. Niet charmant, wel leuk! Die avond bbq-en we op de rooftop van onze air bnb. Grote joekels van vleermuizen vliegen over de stad als de avond valt, net als de grote witte papegaaien met gele kuifjes, de duiven van Sydney. De Bridge en Opera House zijn prachtig verlicht en als klap op de vuurpijl volgt er een vuurwerkshowtje. Cheers! 

Nadat we op zondagochtend de laundry weer hebben opgehaald, nemen we de ferry naar Manly. Door de haven heb je opnieuw een magisch uitzicht over de stad. De Aussies genieten zelf ook van het weekend en het weer: er wordt volop gegeten, koffies weggetikt en geleefd op straat. De boot naar Manly zit stampvol met locals die even een surf gaan wagen. Manly is een toffe en chille wijk, op een half uur varen. De Sydney-people nemen hier sochtends niet de auto (niet te betalen hier een parkeerplek en het verkeer staat altijd vast), maar de boot naar het werk. En dat is echt geen straf!! We slenteren door de winkelstraat, slaan een koffietje achterover (ja, we staan inmiddels stijf van de cafeïne) en nestelen ons in een baai van Manly Beach: Shelly Beach. Hilke en ik wagen ons aan een snorkeltochtje. Het water is echt freezing (toch Lau en Thijs? ;P). We zien de mooiste vissen met felle kleuren. En net als we terug willen keren zien we een megagrote blauwe giant, ongeveer een meter lang. Ok, kleine meter misschien. Ok, genoeg gezien: snel weer aan wal. Die avond weer een etentje op het dak. Ellendig zeg. We nemen alvast afscheid van Lau. Die moet morgen ‘gewoon’ weer werken. 

Op maandagochtend 09.30u duw ik Thijs nog snel een barbershop in. Z'n haar zat als een kruising tussen een labradoodle en een Brabantse boldercollie, de vakantielook. Daarna pikken we onze nieuwe campert op en dat blijkt nog een uitdaging. We lopen eerst met onze tassen heuvel op naar de metro. Na 45min pakken we dus bus. En weer 30min later en 10min lopen zijn we er. 1,5u. En we zijn nog steeds in Sydney. De campert heeft een upgrade gekregen ivm NZ. Thijs was zowaar blij, maargoed, de teleurstelling was in NZ ook dusdanig dat het nu alles maar beter kon. Het is een hitop, wat wil zeggen dat we erin kunnen staan. En een minikeuken achterin. En een betere slaapplek. Dit gaat helemaal goedkomen, al vind ik stiekem die andere vetter. We crossen naar Coogee Beach waar we Hilke treffen en nog even gestrekt gaan op het strand. Aan het einde vd middag droppen we Hilke thuis af, we gaan dwars met onze campert door het centrum waar we 351x op de verkeerde baan rijden maar het fijne aan zo’n campert is dat je ‘m gewoon op de andere baan er weer tussen drukt. We nemen afscheid van Hilke en we starten ons Aussie avontuur. 

Dag Sydney. Wat was je weer fan-tas-tisch. Mijn herinneringen overtroffen. I’ll be back, voor zeker ;). 

Lau en Hilke: see you in de Whitsundays! 

X Thijs en Det

Foto’s

7 Reacties

  1. Anne:
    20 april 2019
    Lekkerrr verhaal weer! Ik mis alleen het emotionele en soepele face time gesprek tijdens je vaders verjaardag in dit verhaal...
    geniet! En tot van de week op de app met geluidsopnames van de tent. TOEDELS
  2. Ellen Geven:
    20 april 2019
    NZ was een ‘opwarmertje’ zo te zien! Wat een prachtige stad....ben bang dat ik mijn vliegangst ooit zal moeten overwinnen. Een mooie verdere reis .....
  3. Leni Kat:
    23 april 2019
    Wel grappig om zoveel over koffie te lezen.... maar weinig op de foto?
    Leuk verhaal ! Dank jullie wel!
  4. Christa:
    26 april 2019
    Heerlijk verhaal. Fijn dat tweede keer Sydney nie tegenviel. Weet je wat ook niet tegenviel? De tent😂😂
  5. Ella:
    30 april 2019
    Wat een mega stad zeg, zoveel contrast, prachtig!
    Goed om te lezen dat jullie er van genieten! xx
  6. Lara Kooyman:
    1 mei 2019
    Heerlijk om met zoveel humor met jullie te mogen meereizen. En wat waren die matching boxer shorts van de mannen schattig!
  7. Dees:
    24 mei 2019
    Oh Ber, zo herkenbaar allemaal. Heerlijk!!